Toen Sera op een goede dag op zoek was naar geneeskrachtige kruiden en op een open plek in het bos kwam, stond daar een eenhoorn. Die was helemaal niet schuw en sloeg ook niet op de vlucht, zoals eenhoorns dat meestal doen. Nee, hij bleef heel rustig staan en liet zich door Sera aaien en voeren. Hij vond het zelfs goed dat de elf heel voorzichtig op zijn rug ging zitten en met hem naar huis reed. Sera was maar wat trots toen ze door de straten van Soleyas reed. Sindsdien zijn de twee onafscheidelijk. Sera zorgt goed voor haar eenhoorn, versiert hem en geeft hem te eten. In ruil daarvoor brengt de eenhoorn de elf naar mysterieuze plekken waar ze nog nooit eerder is geweest. Zou jij met hun onbekende plekken willen ontdekken?